Als dragers niet gewend zijn aan meerdere veranderingen in lensvermogen, kunnen progressieve lenzen ze in het begin misselijk en duizelig maken. Een ander nadeel is dat het perifere zicht enigszins kan worden veranderd door de veranderingen die optreden aan de rand van progressieve lenzen. Sommige mensen kunnen de aanpassingsperiode mogelijk niet aan. Mensen die last hebben van hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid of vatbaar zijn voor bewegingsziekte, kunnen zich mogelijk niet aanpassen aan progressieve lenzen.
Terwijl je op en neer kijkt, bewegen je ogen snel van de ene zichtsterkte naar de andere. Objecten lijken misschien rond te springen. Dit kan je onstabiel maken. Je hersenen moeten zich aanpassen aan verschillende sterktes terwijl je ogen rond de lenzen bewegen.
Daarom voel je je misschien duizelig. Het kost tijd om je aan progressieven aan te passen. Je moet jezelf trainen om tijdens het lezen uit het onderste deel van de lens te kijken, om recht vooruit te kijken naar afstand en ergens tussen de twee plekken te kijken voor middellange afstand of computerwerk. Sommige mensen passen zich nooit aan, maar de meeste wel.
Tijdens de leerperiode kunt u zich duizelig en misselijk voelen als u door het verkeerde deel van de lens kijkt. Er kan ook enige vervorming van uw perifere zicht zijn (wat u aan de randen ziet als u recht vooruit kijkt). Ja, multifocale glazen kunnen duizeligheid veroorzaken. Als de drager gevoelig is voor de veranderingen in de visuele waarneming die gepaard gaat met progressieve lenzen.
Als ik het heb over scheve vervorming, heb ik het over een rechte lijn die je waarneemt als gebogen in de onderste helft van de lens. Net als bij gewone bifocale of multifocale lenzen, kan het even wennen zijn aan progressieve brillenglazen. Oudere mensen die nog nooit multifocale lenzen hebben gedragen, hebben mogelijk lenzen nodig met een grote verandering tussen de boven- en onderkant van de lens. Progressieve brillenglazen hebben voordelen, maar ze kunnen moeilijk zijn om aan te wennen en zijn misschien niet voor iedereen ideaal.
Bijna iedereen met een zichtprobleem kan deze lenzen dragen, maar ze zijn meestal nodig voor mensen ouder dan 40 jaar met presbyopie (verziendheid) - hun zicht vervaagt wanneer ze close-upwerk doen, zoals lezen of naaien. De regel is dat hoe korter het gekozen lensontwerp is, hoe meer vervormingen u zult ervaren en hoe kleiner uw heldere gezichtsveld zal zijn. Het andere probleem met de progressieven was het kleine glasoppervlak dat goed was voor een bepaalde afstand, ik kantelde constant mijn hoofd op en neer om het 2 mm hoge bit te vinden dat geschikt was voor het boek of scherm of waar ik ook naar keek. Want in het eerste deel zullen je hersenen zich waarschijnlijk na verloop van tijd aanpassen aan de omstandigheden die de progressieven je geven.
Dus als je het idee van progressieve lenzen echt leuk vindt en het grootste probleem waarom je duizeligheid ervoer de onbalans in lensvermogen was, zou de oplossing zijn om één contactlens toe te voegen. In tegenstelling tot traditionele bifocale lenzen, die slechts twee soorten brekingsfouten tegelijk corrigeren, of zelfs andere multifocale lenzen, hebben progressieve lenzen niet de bisectie en visuele lijn tussen de variabele corrigerende delen van de lens. Als je geen multifocale lenzen kunt dragen vanwege de scheve vervormingen die ze veroorzaken en je het niet erg vindt om een zichtbare lijn in je lenzen te hebben, kun je kiezen voor bifocale lenzen. Progressieve brillenglazen kunnen een zwemeffect veroorzaken, wat het perifere zicht beïnvloedt en het zicht aan de randen van de lenzen kan verstoren.
Zonnebrillen met echte glazen lenzen zijn tegenwoordig alleen te vinden bij de fabrikanten van zonnebrillen van hogere kwaliteit. Bij progressieven heeft u mogelijk een groter gebied met onscherp beeld waar u niet naar hoeft te kijken of te negeren. Alternatieven voor lenzen met een progressieve bril zijn multifocale contactlenzen, meer dan één bril voor verschillende brekingsfouten, of corrigerende chirurgie.
